zbroić

zbroić
zbroić I {{/stl_13}}{{stl_23}}ZOB. {{/stl_23}}{{stl_33}}broić {{/stl_33}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}zbroić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, zbroićoję, zbroićoi, zbrój, zbroićojony {{/stl_8}}– zazbroić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'wtapiać metalowe pręty, druty do betonu, szkła w celu wzmocnienia wyrobów z tych materiałów; także układać zbrojenie I': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zbroić strop, nadproże. Solidnie zazbrojona płyta. Szyba ze szkła zbrojonego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}zbroić III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyposażać kogoś, coś w broń; uzbrajać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zbroić wojsko, policję. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przygotowywać teren pod zabudowę przez zakładanie instalacji wodociągowej, kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej; też: zakładać takie instalacje w budynku; uzbrajać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zbroić działkę budowlaną, teren. Zbroić domek letniskowy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w …   Słownik języka polskiego

  • zbroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przygotowywać, gromadzić i wytwarzać broń, sprzęt wojskowy z myślą o wojnie; szykować się do wojny, uzbrajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrojące się państwa Bliskiego Wschodu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Ленартович — (Теофиль Lenartowicz, 1822 1893) польский поэт, родом из Варшавы, был профессором в Болонье, написал: Sul carattere della poesia polono slava (Флоренция, 1886). Стихотворения его большей частью изображают сказания и народный быт поляков. Собрание …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Lenartowicz — (spr. tówitsch), Teofil, poln. Dichter, geb. 27. Febr. 1822 in Warschau, gest. 3. Febr. 1893 in Florenz, bildete sich meist durch Selbststudium, arbeitete eine Zeitlang als Praktikant beim Warschauer Landesgericht, ging aber 1848 ins Ausland, wo… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • сбруя — Заимств. в XVIII в. из польск. яз., где zbroja «доспехи, вооружение» производное от zbroić «снаряжать, вооружать» …   Этимологический словарь русского языка

  • militaryzować — ndk IV, militaryzowaćzuję, militaryzowaćzujesz, militaryzowaćzuj, militaryzowaćował, militaryzowaćowany «podporządkowywać życie gospodarcze, społeczne, polityczne kraju celom wojennym» militaryzować się «zbroić się, przygotowywać się do wojny» …   Słownik języka polskiego

  • przeskrobać — dk IX, przeskrobaćbię, przeskrobaćbiesz, przeskrobaćskrob, przeskrobaćał pot. «popełnić drobne przewinienie, przestępstwo; zawinić, przewinić, zbroić, spsocić» Uczeń coś przeskrobał w szkole …   Słownik języka polskiego

  • zbrojenie — n I 1. rzecz. od I zbroić Zbrojenie armii. Zbrojenie żużlobetonu, szkła. 2. lm D. zbrojenieeń tylko w lm «wytwarzanie i gromadzenie wszelkiego rodzaju broni i sprzętu wojennego» Zbrojenia wojenne. Polityka, wyścig zbrojeń. Redukcja, ograniczenie… …   Słownik języka polskiego

  • zbrajoti — ×zbrajoti, oja, ojo (l. zbroić) tr. pulti, kovoti: Ir ateis ant tavęs zbrajoti su vežimais ir ratais ir didžiu pulku žmonių BBEz23,24. Prišoko ant jo, zbrajoj teip kaip anta pikto PK160 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • broić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz ndk VIIb, broićję, broi, brój {{/stl 8}}{{stl 22}}– zbroić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} głównie o dziecku: zachowywać się niegrzecznie, nie powodując jednak poważnej szkody; dokazywać, swawolić, psocić :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”