zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
zbroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przygotowywać, gromadzić i wytwarzać broń, sprzęt wojskowy z myślą o wojnie; szykować się do wojny, uzbrajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrojące się państwa Bliskiego Wschodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ленартович — (Теофиль Lenartowicz, 1822 1893) польский поэт, родом из Варшавы, был профессором в Болонье, написал: Sul carattere della poesia polono slava (Флоренция, 1886). Стихотворения его большей частью изображают сказания и народный быт поляков. Собрание … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Lenartowicz — (spr. tówitsch), Teofil, poln. Dichter, geb. 27. Febr. 1822 in Warschau, gest. 3. Febr. 1893 in Florenz, bildete sich meist durch Selbststudium, arbeitete eine Zeitlang als Praktikant beim Warschauer Landesgericht, ging aber 1848 ins Ausland, wo… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
сбруя — Заимств. в XVIII в. из польск. яз., где zbroja «доспехи, вооружение» производное от zbroić «снаряжать, вооружать» … Этимологический словарь русского языка
militaryzować — ndk IV, militaryzowaćzuję, militaryzowaćzujesz, militaryzowaćzuj, militaryzowaćował, militaryzowaćowany «podporządkowywać życie gospodarcze, społeczne, polityczne kraju celom wojennym» militaryzować się «zbroić się, przygotowywać się do wojny» … Słownik języka polskiego
przeskrobać — dk IX, przeskrobaćbię, przeskrobaćbiesz, przeskrobaćskrob, przeskrobaćał pot. «popełnić drobne przewinienie, przestępstwo; zawinić, przewinić, zbroić, spsocić» Uczeń coś przeskrobał w szkole … Słownik języka polskiego
zbrojenie — n I 1. rzecz. od I zbroić Zbrojenie armii. Zbrojenie żużlobetonu, szkła. 2. lm D. zbrojenieeń tylko w lm «wytwarzanie i gromadzenie wszelkiego rodzaju broni i sprzętu wojennego» Zbrojenia wojenne. Polityka, wyścig zbrojeń. Redukcja, ograniczenie… … Słownik języka polskiego
zbrajoti — ×zbrajoti, oja, ojo (l. zbroić) tr. pulti, kovoti: Ir ateis ant tavęs zbrajoti su vežimais ir ratais ir didžiu pulku žmonių BBEz23,24. Prišoko ant jo, zbrajoj teip kaip anta pikto PK160 … Dictionary of the Lithuanian Language
broić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz ndk VIIb, broićję, broi, brój {{/stl 8}}{{stl 22}}– zbroić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} głównie o dziecku: zachowywać się niegrzecznie, nie powodując jednak poważnej szkody; dokazywać, swawolić, psocić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
